.jpg)
சைவ சமயத்தின் 63 நாயன்மார்களில் ஒருவரான சண்டேசுவர நாயனார், பக்தியின் வீரியத்திற்கும், சிவ அபராதத்தைத் தண்டிக்கும் உறுதியுக்கும் ஒரு சிறந்த எடுத்துக்காட்டு. இவரின் இயற்பெயர் விசாரசருமர். இவர் சோழ நாட்டில் உள்ள திருச்சாய்க்காடு என்ற ஊரைச் சேர்ந்த அந்தணர் குலத்தைச் சேர்ந்தவர்.
விசாரசருமர் எனும் அற்புதச் சிறுவன்
சிறு வயதிலிருந்தே விசாரசருமர் சிவபெருமான் மீது அளவற்ற பக்தி கொண்டிருந்தார். ஒருநாள், அவர் ஆடு மேய்க்கும் சிறுவர்கள், பசுக்களின் பாலைத் வீணாக்குவதைக் கண்டார். அதனால் மனம் வருந்திய அவர், பசுக்களின் பாலை வீணாக்காமல், சிவபூசைக்குப் பயன்படுத்த ஒரு முடிவெடுத்தார்.
அவர் ஒரு ஆற்று மணலில் சிவலிங்கத்தை உருவாக்கி, பசுக்களிடம் இருந்து கறந்த பாலைக் கொண்டு அந்த லிங்கத்திற்குப் பாலாபிஷேகம் செய்தார். சிவபெருமானே தனக்கு உலகைச் செலுத்தும் அதிகாரம் அளித்ததுபோல, அவர் லிங்கத்திற்கு அர்ச்சனை செய்து, அபிஷேகம் செய்து, தானே பூசை செய்து வந்தார்.
தந்தையின் சிவ அபராதம்
விசாரசருமர் தினமும் சிவலிங்கத்துக்குப் பாலாபிஷேகம் செய்வதைக் கண்ட அவரது தந்தை, அவர் பாலை வீணாக்குவதாக எண்ணி, கோபம் கொண்டார். ஒருநாள், விசாரசருமர் பூசை செய்து கொண்டிருந்தபோது, அவரது தந்தை அங்கு வந்து, அபிஷேகத்திற்காக வைத்திருந்த பால் குடத்தைக் காலால் உதைத்துத் தள்ளி, பாலைக் கொட்டினார்.
விசாரசருமர் பால் கொட்டியதைக் கண்டு கோபம் கொள்ளவில்லை. ஆனால், சிவபூசையைத் தடுப்பது சிவ அபராதம் என்று கருதினார். அவருடைய மனதில், தந்தையை விட சிவபெருமானின் நியமமே மேலோங்கி நின்றது.
உடனடியாகச் சற்றும் யோசிக்காத விசாரசருமர், அருகில் கிடந்த ஒரு கோலைக் (தண்டத்தை) கையில் எடுத்தார். அது அவருக்குச் சிவபெருமானின் அருளால் மழுவாயுதமாக (கோடாரியாக) மாறியது. அந்தக் கோடாரியால், சிவபூசையைத் தடுத்த தனது தந்தையின் காலையே வெட்டி வீசினார்.
பக்தியின் நீதி வென்றது
அவரது அசைக்க முடியாத பக்தியைக் கண்ட சிவபெருமான், அவருக்குக் காட்சியளித்தார். சிவபெருமான், விசாரசருமரை அணைத்து, "இனி நானே உனக்குத் தந்தை!" என்று அருள்புரிந்தார். சிவபூசையை நிலைநாட்டத் துணிந்த விசாரசருமரை, சண்டேசுவரர் (சண்டனை ஆட்சி செய்பவர்) என்ற பெயரால் அழைத்து, திருக்கைலாயத்தில் உள்ள தனது கணங்களுக்குத் தலைவராக்கினார்.
இன்றும், அனைத்துச் சிவ ஆலயங்களிலும், சண்டேசுவரருக்குத் தனியிடம் உண்டு. சிவபூசை முடிந்தபின், சண்டேசுவரரை வணங்கி, அவருக்கு உரிய நைவேத்தியத்தை அளிப்பது மரபாகும்.
சண்டேசுவர நாயனார் வரலாறு உணர்த்தும் பாடம்:
நியமம்: சிவபூசைக்குத் தடையாக இருப்பவர்கள் யாராக இருந்தாலும், அவர்களைத் தண்டிக்கும் கடமை அடியாருக்கு உண்டு.
தியாகம்: சிவ பக்தியின் முன்னால், உலக உறவுகளோ (தந்தை) அல்லது பாசமோ முக்கியமல்ல.
அதிகாரம்: இறைவனுக்குச் செய்யும் தொண்டின் காரணமாக, ஒருவர் சிவ கணங்களுக்குத் தலைவராக முடியும்.
சண்டேசுவரரின் இந்தக் கதை, ஒரு அடியாரின் பக்தியில் உள்ள தீர்க்கத்தையும், சிவ அபராதம் நடந்தால் அதைத் தடுக்க வேண்டிய அவசியத்தையும் நமக்கு உணர்த்துகிறது.
சண்டேசுவரரின் இந்தத் தீர்க்கமான செயல் பற்றி உங்கள் கருத்து என்ன?