சைவ சமயத்தின் 63 நாயன்மார்களில் ஒருவர் புகழ்ச் சோழ நாயனார். இவர் உறையூரைத் தலைநகராகக் கொண்டு ஆட்சி செய்த சோழ மன்னர். இவரின் பெயருக்கேற்றாற்போல், இவர் சிவத்தொண்டில் சிறந்து விளங்கினார். ஆனால், தன் அடியார்களுக்கு நேர்ந்த இழிவைத் தாங்க முடியாமல், தன் வாழ்வின் உச்சகட்ட தியாகத்தைச் செய்து, நாயன்மார்களில் ஒருவராகப் போற்றப்பட்டார்.
மன்னரின் பெருந்தவறு
புகழ்ச் சோழ நாயனார், சிவபெருமானின் அடியார்களைத் தன் உயிர் போல மதித்தவர். இவர் மன்னனாக இருந்தாலும், அடியார்களுக்குத் தொண்டு செய்வதை ஒருநாளும் மறந்ததில்லை.
ஒருமுறை, இவர் தன் ஆட்சிக்கு எதிராகக் கலகம் செய்த சிற்றரசன் சத்தியகீர்த்தியுடன் போர் செய்தார். போரில் வெற்றி பெற்று, எதிரியின் படைகளையும், கொல்லப்பட்ட சிற்றரசனின் தலையையும் ஒரு கூடை நிறையப் போட்டு, வெற்றியின் அடையாளமாக உறையூருக்குக் கொண்டுவரச் செய்தார்.
போர்க்களத்தில் இருந்து கொண்டுவரப்பட்ட அந்தக் கூடையைத் திறந்து பார்த்த மன்னர், அதிர்ச்சியடைந்தார். வெட்டுப்பட்ட தலைகளுக்கிடையே, தாடி, சடை, உருத்திராக்கம் அணிந்திருந்த ஒரு சிவனடியாரின் தலை இருப்பதைக் கண்டார்.
மகனை நீக்கி, தன்னையே பலி கொடுத்த தியாகம்
தன் படைகள் சிவ அபராதம் செய்து, சிவனடியாரைக் கொன்றுவிட்டன என்று மன்னர் பதறினார். இந்தத் தவறுக்குச் சாதாரணப் பிராயச்சித்தம் போதாது என்று முடிவு செய்தார்.
மகனுக்கு முடிசூட்டுதல்: முதலில், தனது மகனுக்கு முடிசூட்டி, அவனை அரியணையில் அமர்த்தி, நாட்டின் நிர்வாகப் பொறுப்பை ஒப்படைத்தார்.
அடியாரைத் தலைமேல் சுமத்தல்: பின்னர், அந்தப் போரில் உயிர் நீத்த சிவனடியாரின் தலையை பொன் தட்டில் மரியாதையுடன் வைத்தார். அந்தத் தட்டைத் தன் தலை மேல் சுமந்து கொண்டு நடந்து சென்றார்.
தீக்குளித்த தியாகம்: மக்கள் கூடியிருக்க, அவர் செந்தீ (பெரிய நெருப்புக் குண்டம்) வளர்க்கச் செய்து, அதில் தானும் புகுந்து உயிர் நீத்தார்.
இறைவனுக்கும், அடியாருக்கும் செய்யப்பட்ட அபராதத்தைப் போக்க, புகழ்ச் சோழ நாயனார் தன் மன்னர் பதவியையும், உயிரையும் தியாகம் செய்தார். அவருடைய ஈடு இணையற்ற பக்தியையும், அடியார்களைப் பேணும் உறுதியையும் கண்ட சிவபெருமான், அவருக்குக் காட்சியளித்து, மோட்சத்தை அருளினார். புகழ்ச் சோழர், இறைவனின் திருவடியில் இணைபிரியாது இணைந்தார்.
புகழ்ச் சோழ நாயனார் வரலாறு உணர்த்தும் பாடம்:
அன்பின் உச்சம்: சிவ அபராதத்தைப் பொறுக்காது, உயிரைவிடத் தயாராகும் அரிய பக்தி.
தியாகத்தின் இலக்கணம்: இறைவனுக்கும், அடியாருக்கும் முன்னால், உலகியல் உறவுகளும், பதவியும் முக்கியமல்ல.
நீதி: அடியார்களுக்கு அநீதி நேர்ந்தால், அதற்குத் துணிவுடன் நீதி வழங்க வேண்டும்.
புகழ்ச் சோழ நாயனாரின் இந்தக் கதை, பக்தியில் உள்ள தூய்மையையும், அதை நிலைநாட்ட ஒரு மன்னன் செய்த உயர்ந்த தியாகத்தையும் நமக்கு உணர்த்துகிறது.