சைவ சமயத்தின் 63 நாயன்மார்களில், கண்ணப்ப நாயனாரின் கதை பக்தியின் ஆழத்தையும், தூய்மையான அன்பின் வடிவத்தையும் உலகிற்கு உணர்த்துகிறது. இவர் வேடர் குலத்தில் பிறந்தவர். இவரின் இயற்பெயர் திண்ணன். ஆந்திரப் பிரதேசத்தில் உள்ள காளஹஸ்தி (தற்போது ஸ்ரீகாளஹஸ்தி) மலைப் பகுதியில் இவர் வாழ்ந்தார்.
வேடரின் தூய பக்தி
திண்ணன், வேட்டையாடித் திரிபவன். ஒருநாள், வேட்டையின் போது, மலைமீது இருந்த சிவலிங்கத்தைக் கண்டார். அந்தச் சிவலிங்கத்தைக் கண்டவுடன், அவர்மீது அளவற்ற அன்பு பிறந்தது. அந்தச் சிவன்மீது கொண்ட பாசம், அவரை முழுமையான ஒரு பக்தராக மாற்றியது.
அந்த லிங்கத்தை ஒரு அறிவாளியோ, சாஸ்திரம் கற்றவரோ வழிபடுவது போல் அவர் வழிபடவில்லை. அவர், தன் உள்ளத்தில் தோன்றிய இயல்பான அன்பின் வழியே வழிபட்டார்.
வேட்டையாடிக் கொண்டு வந்த இறைச்சியை, நன்றாகச் சுவைத்து, அதில் சுவையான பகுதியை மட்டும் சிவபெருமானுக்கு அமுதாகப் படைத்தார்.
லிங்கத்தின் மீது இருந்த தூசியைத் தன் செருப்பு அணிந்த காலால் நீக்கி, வாயில் நீர் எடுத்து வந்து அபிஷேகம் செய்தார்.
தன்னுடைய தலையில் செருகியிருந்த காட்டுப் பூக்களைப் பறித்து, லிங்கத்திற்குச் சூட்டினார்.
இவரின் இந்த வினோதமான வழிபாட்டு முறையைப் பார்த்த சிவகோசரியார் என்ற சிவபூசாரி மிகவும் மனவேதனை அடைந்தார். திண்ணன் போன பிறகு, லிங்கத்தை சுத்தம் செய்து, சாஸ்திர முறைப்படி பூஜை செய்தார்.
சோதனையும் தியாகமும்
சிவனார், திண்ணனின் பக்தியை உலகிற்கு உணர்த்த விரும்பினார். ஒருநாள், திண்ணன் வழக்கம்போல் அமுது படைக்க வந்தபோது, லிங்கத்தின் ஒரு கண்ணிலிருந்து இரத்தம் வடிவதைக் கண்டார். திண்ணன் பதறிப்போனார். இரத்தம் நிற்கவில்லை.
உடனே, தன் கையில் இருந்த அம்பால், தன்னுடைய ஒரு கண்ணைப் பிடுங்கி, லிங்கத்தின் காயப்பட்ட கண்ணில் அப்பினார். இரத்தம் நின்றது. திண்ணன் மகிழ்ச்சியில் திளைத்தார்.
ஆனால், சிறிது நேரத்தில், லிங்கத்தின் மற்றொரு கண்ணிலிருந்தும் இரத்தம் வடிய ஆரம்பித்தது. இந்த நிலையைக் கண்ட திண்ணன் கலங்கவில்லை. உடனடியாகத் தன்னுடைய மற்ற கண்ணையும் பிடுங்கத் தயாரானார். ஆனால், கண்ணில்லாமல் சரியாகப் பொருத்த முடியாது என்பதால், தன் கால் கட்டை விரலை, இரத்தம் வடியும் கண் இருந்த இடத்தில் அடையாளமாக வைத்துக்கொண்டு, தன்னுடைய இரண்டாவது கண்ணைப் பிடுங்க வாளை ஓங்கினார்.
கண்ணப்பர் என்ற பெயர் வரக் காரணம்
அவரின் இந்தத் தியாகத்தைக் கண்ட சிவபெருமான், உடனே லிங்கத்தில் இருந்து வெளிப்பட்டு, "நில்லு கண்ணப்பா!" என்று அவரைத் தடுத்து நிறுத்தினார்.
தான் வைத்திருந்த கண்ணையே இவனுக்காகக் கொடுத்ததால், அன்றிலிருந்து திண்ணன் என்ற பெயர் மறைந்து, கண்ணப்பர் என்ற பெயரால் அழைக்கப்பட்டார். சிவபெருமான், அவருக்குக் காட்சியளித்து, தன்னுடைய வலப் பக்கத்திலேயே அவருக்கு இடமளித்தார்.
"கண்ணப்பன் ஒப்பதோர் அன்பின்மை கண்டபின் என் அப்பன் என்னையும் ஆட்கொண்டருளப் பெற்றதே" என்று அப்பர் பெருமான் பாடியுள்ளார்.
கண்ணப்ப நாயனாரின் வரலாறு நமக்கு உணர்த்துவது என்னவென்றால், பக்தி என்பது சாஸ்திரங்களிலும், சடங்குகளிலும் இல்லை. அது, உண்மையான அன்பு, தன்னலமற்ற தியாகம், மற்றும் முழுமையான அர்ப்பணிப்பு ஆகியவற்றிலேயே உள்ளது.
கண்ணப்பரின் பக்தி உங்களுக்கு என்ன உணர்த்துகிறது? உங்கள் கருத்துகளைப் பகிருங்கள்.
