அமர்நீதி நாயனார், சிவபெருமானின் அடியார்களுக்குத் தொண்டு செய்வதையே தனது வாழ்க்கையின் இலட்சியமாகக் கொண்டவர். இவர் காவிரிபூம்பட்டினத்தைச் சேர்ந்தவர். சைவ சமயத்தில் தீவிர பற்று கொண்ட இவர், வணிகத்தில் சிறந்து விளங்கினார். ஆனால், அவருடைய செல்வம் அனைத்தும் அடியார்களுக்குத் திருவமுது அளிப்பதிலும், அவர்களுக்கு கோவணம் (கௌபீனம்) அளிப்பதிலும் செலவானது.
சோதனைக்கு வந்த சிவனார்
அமர்நீதி நாயனாரின் பக்தியின் ஆழத்தை உலகிற்கு உணர்த்த விரும்பிய சிவபெருமான், ஒரு இளம் சிவனடியார் வடிவில் அவரைச் சோதிக்கத் திருவுளம் கொண்டார்.
ஒருநாள், அமர்நீதியாரின் இல்லத்திற்கு ஒரு சிவனடியார் வந்தார். அவர் வெயிலின் தாக்கத்தால் களைப்புடன் இருப்பதைப் பார்த்த அமர்நீதியார், அவருக்கு உணவளிக்கவும், ஓய்வெடுக்கவும் ஏற்பாடு செய்தார். அப்போது, அந்தச் சிவனடியார் தான் வைத்திருந்த கோவணத்தை உலர்த்த வேண்டும் என்று சொல்லி, அமர்நீதியாரிடம் மற்றொரு கோவணத்தைக் கொடுத்து, தன் பழைய கோவணத்தை எடுத்துச் சென்றார்.
கோவணம் காணாமல் போனது
சற்று நேரத்திற்குப் பிறகு, அடியார் திரும்பி வந்து, தான் கொடுத்த கோவணத்தை திருப்பிக் கேட்டார். ஆனால், அந்த கோவணம் திடீரென மாயமாக மறைந்துவிட்டது. அதிர்ச்சியடைந்த அமர்நீதியார், தன் வீட்டிலிருந்த மற்ற கோவணங்களைக் கொடுத்து, அதனைப் போல பல கோவணங்களைக் கொடுத்து, அடியாரை சமாதானப்படுத்த முயன்றார். ஆனால், அடியார் கோபமடைந்து, தான் கொடுத்த கோவணத்தின் எடைக்குச் சமமான கோவணங்களை அமர்நீதியாரிடம் கேட்டார்.
அமர்நீதியார் ஒரு தராசு அமைத்து, ஒரு தட்டில் சிவனடியார் கொடுத்த கோவணத்தையும், மற்றொரு தட்டில் தன் வீட்டில் இருந்த அத்தனை கோவணங்களையும் வைத்துப் பார்த்தார். தராசு சமமாகவில்லை. எவ்வளவு கோவணங்களை வைத்தாலும் அடியார் வைத்திருந்த கோவணத்தின் தட்டு கீழே இறங்கவில்லை. தன் வீட்டில் இருந்த அனைத்து செல்வங்களையும், பொருட்களையும் வைத்துப் பார்த்தார். அத்தனையும் அடியாரின் கோவணத்திற்கு இணையாகவில்லை.
பக்தியின் வெற்றி
தன் செல்வமெல்லாம் பயனில்லாமல் போனதை உணர்ந்த அமர்நீதியார், சிவபெருமானின் அடியாரை மகிழ்விக்க என்ன செய்வது என்று தெரியாமல், ஒரு துணிச்சலான முடிவை எடுத்தார். "என் சொத்து, என் மனைவி, என் பிள்ளைகள், நான்... என அனைத்தும் இந்தத் தராசில் அமர்ந்து, உமது கோவணத்திற்கு ஈடாகட்டும்!" என்று சொல்லி, தனது குடும்பத்துடன் தராசின் மறு தட்டில் அமர்ந்தார்.
அவர் தராசில் அமர்ந்த மறுகணம், தராசு சமநிலைக்கு வந்தது. அப்போது, சிவனடியார் மறைந்து சிவபெருமானாகக் காட்சியளித்தார். அமர்நீதியாரின் பக்தியைக் கண்டு மகிழ்ந்த சிவபெருமான், அவரைத் தன்னுடன் கயிலைக்கு அழைத்துச் சென்றார்.
அமர்நீதி நாயனாரின் வாழ்க்கை, அடியார்களுக்குத் தொண்டு செய்வதே சிவபெருமானுக்குச் செய்யும் தொண்டு என்பதை உலகுக்கு உணர்த்துகிறது. மேலும், பக்தி என்பது வெறும் பணத்திலோ, பொருள்களிலோ இல்லை, அது உண்மையான அர்ப்பணிப்பிலும், தியாகத்திலும் இருக்கிறது என்பதையும் அவருடைய வரலாறு நமக்கு உணர்த்துகிறது.
அமரர்நீதி நாயனாரின் கதை, உங்கள் மனதில் எந்தக் கருத்தை ஆழமாகப் பதித்தது?